Toen ik vanmiddag na het eten bij de fjorden ging kijken ging Plachie lekker liggen slapen en Njordie hield de wacht. Ik ben mooi bij Plachie gaan zitten en zo hebben we lekker zitten luisteren naar de harde wind die woei...
Even later ben ik met Njordie achter Adriaan aan geweest. Die was op ontdekkingstocht bij de paarden. Hij was dus nog niet moe geworden na vanmorgen toen hij de stroomdraden gevangen genomen had. Toen ik vanmorgen de draden voor de fjorden verzette merkte ik dat de draad ergens achter was blijven hangen... dat was dus Adriaan die de draad te pakken had...
Toen Plachie ook weer uitgeslapen was heb ik ze apart gezet en heb ik haar opgezadeld zodat we in de bak wat konden oefenen met sturen. Njordie een bak eten gegeven op de voorste rang zodat hij haar goed in de gaten kon houden. Dat ging prima.
Tijdens het opzadelen kwamen er wel donkere luchten aan en werd het erg onstuimig, maar we waren nou eenmaal al bezig dus konden we ook wel verder gaan want Plachie = stoer. Mijn opstapkrukje was in huis in gebruik dus moest ik toch maar proberen om zo op te stappen. Dat lukte prima met de protector aan dus dan kan ik onderweg ook wel op en af stappen.
Toen maar op stap in de bak, dat is wel wennen want je bent zomaar rond gereden. Als we langs Njord kwamen hinnikte hij telkens even en de regen werd ook meer en de wind ging ook flink tekeer. Pallach deed goed haar best en keek niet op of om, en als een volleerd dressuurpaard reed ze een volte, een gebroken lijk en links- en rechtsomkeerd. Ook voor halthouden en een stapje achterwaarts draaide ze haar hoef niet om. De afwerking liet nog wat te wensen over, maar we konden prima rondsturen in stap en draf.
Ik denk niet dat dit vaak voor herhaling vatbaar is, want Pallach en ik vonden het maar saai... Na een kwartier konden we dan ook geen leuke oefeningen meer bedenken en zijn we maar gestopt. ;-)
